Gece ve Aşk

Biz sevince birbirimizi önce bir fırtına çıkıyor, sonra bir şimşek ki gündüz gözüyle sorma...
Sonra ilerliyor sevmelerimiz birbirimizi ve güneş göz kırpıyor, ben senin boynundan öpüyorum
Sen beni saçlarımdan ve ardından yedi renk bir gökkuşağı...
Anlamadı kimse nasıl sevdik birbirimizi hazin bir boşluğu doldurur gibi...
Sen acılarını kadın bedenime yüklerken, daha bir çocuk oldu yaralı kalbim.
Ben sancılarımla kuşatırken seni, daha bir büyüdü gözlerin.
Ah nasıl sevdik birbirimizi
Yalnız Tanrı şahit!
En karanlık gecenin şafağı sökerken
ben en çok maviyi sevdim.

Ve bir rüya tadında yaşanırken en bilinci açık anlarımız
biz birbirimizi seviyorduk
sonra bütün dünyayı
yani küstüğümüz ne varsa
ters düştüğümüz,
kinlendiğimiz...

Sen beni seviyordun ben ise sen de ne varsa onu..
yani anneni, babanı, kardeşini, arkadaşını,çocukluğunu
bugüne dek sevdiğin tüm kadınları
Tanrını.
Acılarını.
Yaşadığın taşları
ve
baktığın papatyaları.
Soluduğun havayı...

Yani
Seni.
Sana bürünen
ve
bürüdüğünde ikimizi birden,
Geceyi.