Şimdi ben bilmesem karanlığı
ve karanlığı yaran aydınlığı
ki yarattı Rab hem karanlığı hem aydınlığı
Beklemek sadece gecenin sonunda anlam kazanır
ve taş olmadan önce anlamını yaprakta bulur
bilmeseydim eğer karanlığın son bulacağını
şimdi ışıktan gözlerimi açamıyor olurdum
Bilmek çoğu zaman gerçekleşecek olanı geciktirir
Umudun umutsuzluğa ihtiyacı vardır çünkü
Rab göz yaşını yarattı ki gülmenin bir anlamı olsun
